Αυτό που είμαστε, ο τρόπος που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε στη ζωή διαμορφώνεται από την πρώιμη παιδική ηλικία, με κάποια ισχυρά μοτίβα να εγκαθίστανται ήδη από την ενδομήτρια ζωή. Τα ερεθίσματα που λαμβάνουν τα παιδιά είναι πλέον πολυδιάστατα και σύνθετα κι ο γονιός καλείται να σταθεί υπεύθυνα και με σταθερότητα, ορθότητα και συνέπεια απέναντι στον ψυχισμό και την προσωπικότητα που διαμορφώνεται.
Πολλές φορές υπάρχουν αρνητικές καταστάσεις ή γίνονται λάθη, με αποτελέσματα που μπορεί να φαίνονται ή και όχι στη συμπεριφορά του παιδιού. Καλό θα είναι να υπάρχει αναζήτηση συμβουλευτικής και παρέμβαση σε περιπτώσεις που παρατηρούνται θέματα στη συμπεριφορά ή στον ψυχισμό του παιδιού, σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεται εκείνο.
Η εφηβεία είναι μια ηλικία που κρύβει προκλήσεις. Είναι μια σημαντική μετάβαση, όπου ο/η έφηβος καλείται να εγκαταλείψει την παιδική ηλικία και να προετοιμαστεί για την ενήλικη ζωή. Οι επιρροές που δέχεται, οι εσωτερικές συγκρούσεις, οι σχολικές απαιτήσεις, το οικογενειακό περιβάλλον και το ίδιο το ψυχικό του σύστημα συνθέτουν μια κατάσταση που θα πρέπει να τύχει σωστής εσωτερικής διαχείρισης. Η παρέμβαση είναι καίριας σημασίας εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο/η έφηβος δυσκολεύεται σε σημαντικούς τομείς,όπως
– αρνητική εικόνα εαυτού
– δυσκολία στις σχέσεις (με γονείς, φίλους ή προσωπικές)
– διαταραχές στη διάθεση (άγχος, κατάθλιψη κλπ)
– συμπεριφορά που αποκλίνει από τα φυσιολογικά πρότυπα