ΠΑΙΔΙΑ. Το ανώτερο βασίλειο της κοινωνίας. Εδώ είναι η αγνότητα, είναι η ανιδιοτέλεια, είναι η σοφία, είναι η αγάπη. Και το να τηρηθεί η νομοτέλεια αυτού του βασιλείου είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας. Εδώ «παίζεται» η μοίρα των ανθρώπων. Εξανθρωπισμός ή απανθρωποίηση; Όλα τώρα κρίνονται. Θα σεβαστούμε τους νόμους της παιδικής ηλικίας, θα τους υπακούσουμε, θα σταθούμε σωστοί εφαρμοστές τους; Η γνώση των αναγκών των παιδιών, του τρόπου λειτουργίας τους και η συνειδητοποίηση του μεγέθους της δικής μας ευθύνης είναι σίγουρα ένα πρώτο βήμα κι ένα δυνατό εργαλείο στα χέρια μας για τον τρόπο που πρέπει να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας.
Κάθε παιδί χρειάζεται αγάπη, στοργή, τρυφερότητα. Η αγάπη μας πρέπει να εκφράζεται στα παιδιά μας σε όποια ηλικία και αν βρίσκονται, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Η αγκαλιά ας είναι δεδομένη για κάθε παιδί. Έτσι τα παιδιά μεγαλώνουν νιώθοντας ασφαλή, συναισθηματικά ισορροπημένα. Αυτά είναι τα παιδιά που θα αυτονομηθούν εύκολα και γρήγορα, θα ανοίξουν τα φτερά τους με σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Τα ικανοποιημένα και αγαπημένα παιδιά θα ανταποκριθούν στα καλέσματα της ζωής και της κοινωνίας με θετικότητα, με χαρά, με συνέπεια. Θα αγαπηθούν και θα υποστηριχθούν σε όλες τους τις σχέσεις, συντροφικές, επαγγελματικές φιλικές. Τα παιδιά που δεν έχουν λάβει την αγάπη και τη στοργή με τον τρόπο ή στο βαθμό που χρειάζονται, θα βρίσκονται σε ένα συνεχές ψάξιμο να τη βρουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, δε θα τα καταφέρουν.
Όλο το σώμα του παιδιού είναι δέκτης των όσων υπάρχουν και συμβαίνουν γύρω του. Η αγκαλιά, το χαμόγελο, οι τρυφερές κουβέντες, τα όμορφα και χαρούμενα χρώματα, η μουσική, η τάξη και η αρμονία στο περιβάλλον των παιδιών επιδρούν στο σώμα τους και το δομούν. Η νευρικότητα, τα ξεσπάσματα, η λεκτική ή σωματική βία ομοίως σωματοποιούνται. Τα παιδιά αισθάνονται τα πάντα. Αντιδρούν με τον ίδιο τους το μεταβολισμό. Ας έχουμε στο νου μας πως ό,τι κι αν κάνουμε δε διαμορφώνουμε μόνο την ψυχή και των προσωπικότητα των παιδιών μας, αλλά τις πτυχές του εγκεφάλου τους, το νευρικό τους σύστημα, τους αδένες τους, το αναπνευστικό τους σύστημα, το πεπτικό, την κυκλοφορία τους αίματός τους. Τα παιδιά είναι το περιβάλλον τους.
Το παιδί μαθαίνει μέσω της μίμησης. Αυτή είναι η λέξη κλειδί μέχρι την ηλικία των εννέα ετών, όπου κι εμφανίζονται νέοι τρόποι μάθησης. Οι σκέψεις, οι πράξεις, η στάση, η νοοτροπία, ο τρόπος που μιλάμε, οι χειρονομίες μας γίνονται αντικείμενο μίμησης. Τα λόγια μας δεν έχουν καμία αξία αν δε βρίσκουν συνέπεια στις πράξεις μας. Αυτό που τελικά θα εμπεδωθεί και θα εκφραστεί από το ίδιο το παιδί είναι αυτό που θα εισπράξει από εμάς τους ίδιους. Ας το συνειδητοποιήσουμε και ας το δούμε κι εμείς από τη μεριά μας σαν μια ευκαιρία που μας δίνεται να βελτιωθούμε οι ίδιοι. Για να δώσουμε στα παιδιά μας ένα καλύτερο μοντέλο από αυτό με το οποίο εμείς μεγαλώσαμε.
Η ζωή μαθαίνεται μέσα από τους ανθρώπους. Κανένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, κανένα εκπαιδευτικό DVD, κανένα βιβλίο δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή. Η γνώση που στερείται συνειδητής προσωπικότητας, δημιουργικής φαντασίας, κρίσης, είναι στερημένη και λειψή, στείρα γνώση. Γίνετε ενεργοί δάσκαλοι των παιδιών σας.
Η ζωή του παιδιού πρέπει να διέπεται από ποιότητα. Η «τροφή» των παιδιών είναι το φαγητό τους, ο αέρας που αναπνέουν και οι αισθήσεις που αποκομίζουν κάθε στιγμή της ζωής τους. Μαγειρέψτε οι ίδιοι το φαγητό καθημερινά, με φρέσκα και αγνά υλικά. Δώστε στα παιδιά σας αυτό που έχει ανάγκη το σώμα τους για να δομηθεί σωστά και να είναι γερά, υγιή. Φροντίστε για την ατμόσφαιρα τόσο μέσα στο σπίτι, να έχετε ένα καθαρό χώρο, όσο και έξω. Φέρτε τα παιδιά σε επαφή με τη φύση, αφήστε τα να αναπνεύσουν καθαρό αέρα στη θάλασσα, στα βουνά, στα δάση. Δώστε τους την ευκαιρία να φέρουν μέσα τους φυσικά τοπία και φυσικά υλικά. Να παίξουν με την άμμο, με τα πετραδάκια, με το χώμα. Να νιώσουν τη μητέρα γη. Είναι η πιο δυνατή αίσθηση.
Το παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς ανάπτυξης. Τα παιδιά δεν πρέπει να φορτώνονται με νοητικές γνώσεις και διαδικασίες και να ωθούνται να περάσουν σε νέα στάδια ανάπτυξης πολύ γρήγορα. Προσφέρετε στα παιδιά σας τα κατάλληλα ερεθίσματα ανάλογα με την ηλικία τους και την ωρίμανσή τους. Στις μικρές ηλικίες το παιχνίδι, ο ενθουσιασμός, η φαντασία, η δημιουργικότητα είναι τα πλέον κατάλληλα συστατικά για την ανάπτυξή τους.
Τα συναισθήματα του παιδιού πρέπει να γίνονται αποδεκτά. Όλοι μας βιώνουμε και αρνητικά συναισθήματα και αυτό είναι μέσα στη ζωή. Μην αποδοκιμάζετε τις συναισθηματικές εκφράσεις των παιδιών σας. Μην προσπαθείτε να αποτρέψετε τη λύπη το θυμό, τη ματαίωση. Κατανοείστε τα, και δείξτε στα παιδιά σας τον τρόπο να συνειδητοποιούν αυτό που νιώθουν, να καταλαβαίνουν τι έχει να τους δείξει για τον εαυτό τους και να το διαχειριστούν. Τα συναισθήματα είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μας και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τα κρύβουμε από τον εαυτό μας και από τους άλλους. Μόνο αν απελευθερωθούν και αντιμετωπιστούν κατάλληλα θα οδηγηθούμε σε ισορροπία.
Η παιδική ηλικία πρέπει να προστατευτεί. Διαφυλάξτε τα παιδιά σας από κάθε είδους πειραματισμό, υπερβολή, ασέβεια στη νόηση και στο συναίσθημά τους. Δείτε το κάθε παιδί σας ξεχωριστά, σαν μια μοναδική οντότητα και δώστε του αυτό που χρειάζεται για να αναπτύξει τις κλίσεις του και να εκφράσει το άξιο της ύπαρξής του. Καθοδηγείστε τα παιδιά στο δρόμο της ζωής με σοφία, ευγένεια, ενσυναίσθηση, συνέπεια, εμπιστοσύνη, αγάπη. Και αν νιώθετε πως εσείς ή τα παιδιά σας έχουν θέματα προς επίλυση μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Προστατεύστε την ψυχή τους, για να έχετε παιδιά υγιή, δυνατά, ελεύθερα. Ποτίστε τη ζωή τους με χαρά και ζεστασιά.
Ελάτε κοντά στα παιδιά σας και δείτε τα δώρα που σας έχουν φέρει. Δώστε τους κι εσείς τα δώρα σας. Ας είναι η πορεία σας ένα ταξίδι απόλαυσης και για τις δυο μεριές, αλληλοϋποστήριξης, εποικοδομητικής ανταλλαγής εμπειριών, αλληλοδιδασκαλίας, αμοιβαίας ανάπτυξης και εξέλιξης. Σεβαστείτε την παιδική νομοτέλεια. Για να έχουμε όλοι μας μια καλή μοίρα.
